3. Zecernia czy maszyna do pisania?
Od czasu, kiedy udało się zautomatyzować pewne czynności
związane z pisaniem minęło kilkaset lat. Automatyzowanie
tych czynności zaczęło się od wynalezienia przez Gutenberga druku
za pomocą ruchomych czcionek.
Drugim ważnym wydarzeniem było wynalezienie maszyny do pisania.
Od tego czasu zautomatyzowane pisanie rozwijało się w dwóch nurtach.
Pierwszy nurt, to elegancki, profesjonalny skład drukarski.
Taki skład wykonywany był na ogół w drukarniach, gdzie pracowali specjaliści
w tej dziedzinie -- zecerzy.
Drugi nurt realizowany był za pomocą powszechnie dostępnego
narzędzia -- maszyny do pisania. Możliwości maszyny były
znacznie mniejsze, niż to, czym dysponował zecer.
Nie było też potrzeby, ani możliwości dbania o różne subtelne
szczegóły drukowanego tekstu, stanowiące o jego elegancji.
Z chwilą powstania pierwszych programów komputerowych
służących do pisania tekstów, przed automatyzacją pisania
otworzyły się nowe możliwości. Programy, które zaczęły
powstawać przypominały albo skomputeryzowaną maszynę do pisania,
albo skomputeryzowaną zecernię.
Niektóre obecnie istniejące programy działają w sposób
przypominający maszynę do pisania. Do tej grupy należą
zwłaszcza edytory tekstów typu ASCII, tzn. edytory,
które zapisują przepisywany tekst jedynie z użyciem zwykłych znaków
(w kodzie ASCII), bez żadnych dodatkowych wyróżnień, np. kursywy.
Wszystkie znaki w tekście przygotowanym takim edytorem
mają jednakowe rozmiary, w szczególności takie same szerokości.
Przykłady takich edytorów na komputerach typu IBM PC,
to m.in. edytor wbudowany w Norton Commandera, Norton Edytor,
BRIEF, Multi-Edit.
Drugą grupę stanowią programy przeznaczone do wykonywania
na komputerze profesjonalnego składu drukarskiego.
Każdy z tych programów potrafi składać różnymi krojami pisma,
różnymi wielkościami, łamać tekst w jednej lub wielu kolumnach
(szpaltach lub tzw. łamach), dbać o różne szczegóły
wpływające na jakość uzyskiwanego wyniku. Do tej grupy należy
m.in. Ventura Publisher, Page Maker, Cyfroset, Quark-X-Press
i TEX.